Σκηνοθεσία: Sean Penn
Σενάριο: Sean Penn
Πρωταγωνιστές: David Morse, Viggo Mortensen, Valeria Golino
Χρονολογία Παραγωγής: 20 Σεπτεμβρίου 1991
Χώρα Παραγωγής: USA
O Sean Penn βάσισε την πρώτη του εμφάνιση σαν σκηνοθέτης- σεναριογράφος στο “Highway Patrolman”, ένα τραγούδι του Bruce Springsteen. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρει κανείς το τραγούδι για να εκτιμήσει την ταινία, αλλά προσθέτει μία ακόμη διάσταση στην επεξεργασία της μέσω του περιεχομένου ενός παραδοσιακού τραγουδιού, με το τέλος ενσωματωμένο στο ρεφρέν του: “a man turns his back on his family, well, he just ain’t no good”.
H ταινία επικεντρώνεται σε δύο αδερφούς, τον Joe και Frank Roberts, ο πρώτος ένας αγρότης που έγινε αστυνομικός και ο δεύτερος ένας περιπλανώμενος που υπηρέτησε στο Βιετνάμ και έκανε φυλακή. Μετά από μία οικογενειακή τραγωδία στα τέλη του ’60, ο Frank επιστρέφει στην πόλη με την έγκυο φίλη του, Dorothy. Μετακομίζουν στο σπίτι των γονιών του και ο Frank πιάνει δουλειά ως οξυγονοκολλητής στην κατασκευή μιας νέας γέφυρας αυτοκινητόδρομου. Αλλά ανήσυχες, βίαιες παρορμήσεις συνεχίζουν να κατακλύζουν τον Frank παρά τις προσπάθειες του Joe να τον πείσει ότι οι χαρές της οικογένειας μπορούν να σώσουν έναν άνθρωπο στις δύσκολες καταστάσεις.
Ο Joe απολαμβάνει να περνάει χρόνο με τη γυναίκα και το γιο του, να φυτεύει λαχανικά στην πίσω αυλή του και να προσπαθεί να είναι ένας καλός αστυνομικός. Αλλά ο Frank υποστηρίζει ότι ο Joe έχασε τη φλόγα του όταν έχασε τη φάρμα του και πιστεύει ότι είναι και οι δύο καταδικασμένοι στην αργή απελπισία που κατέστρεψε τους γονείς τους. Ο μόνος τρόπος που ξέρει ο Frank για να το πολεμήσει είναι η βία. Παντρεύεται τη Dorothy και προσπαθεί να μιμηθεί τον αδερφό του που χαίρεται τις απλές χαρές της ζωής, αλλά δεν μπορεί να διαχειριστεί τη δυσαρέσκειά του. Αυτός είναι ένας κόσμος όπου όλοι χρειάζονται ένα μηχανισμό άμυνας- ο Joe καπνίζει, η γυναίκα του, Maria, φέρνει κρυφά χόρτο στο σπίτι- αλλά ο Frank υπερβάλλει με όλους τους τρόπους εκτόνωσης, αφήνοντας την οργή του ανεξέλεγκτη, πίνοντας μέχρι να βυθιστεί στη λήθη και μπλέκοντας σε καβγάδες στα bar επειδή δεν του αρέσει ο τρόπος που τον κοιτάνε.
Τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της ταινίας είναι σίγουρα οι συζητήσεις μεταξύ των δύο αδερφών. Είναι μέσω αυτών των συζητήσεων που καταλαβαίνουμε τη σημασία του τίτλου, ο οποίος είναι σκοπίμως αινιγματικός. Ο πατέρας τους, όταν ήταν παιδιά, τους έλεγε ιστορίες για τους Ινδιάνους αγγελιοφόρους, μεταφορείς μηνυμάτων μιας παλιότερης εποχής στη γη τους, και αυτές οι ιστορίες έμειναν μαζί τους, καθώς μεγάλωναν, σαν σύμβολο του πως ο άνθρωπος μπορεί να γίνει το ίδιο του το μήνυμα, καταφέρνοντας με τη δύναμη της θέλησης να παλέψει μέσα στο σκοτάδι και την αγριότητα. Για το Frank αυτό γίνεται εμφανές σε πολλά σημεία, καθώς συχνά οραματίζεται Ινδιάνους που στέκονται μπροστά του και του κάνουν νεύματα σα να αποδοκιμάζουν τις πράξεις του. Καθώς ο Frank πιάνει πάτο στο τέλος της ταινίας, υπάρχει ένας ακόμη δυνατός διάλογος ανάμεσα στα αδέρφια με τον Frank να βγάζει μια μισάνθρωπη κραυγή, όπως θα μπορούσε να περιγραφεί από κάποιον που δεν μπορεί να βρει τις λέξεις να το περιγράψει επαρκώς, προσπαθώντας να εξηγήσει στον Joe γιατί δεν μπορεί να γίνει καλός άσχετα από το πόσες ευκαιρίες θα του δοθούν.
Ο Sean Penn έχει επεξεργαστεί με πολλή προσοχή το υλικό του. Ο καλός αδερφός δεν είναι ένας συμβατικός, μονοδιάστατος τύπος και ο κακός αδερφός δεν ανταποκρίνεται σε μια ρομαντική εικόνα του επαναστάτη χωρίς αιτία΄ δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις ούτε ευχάριστα happy ends για αυτήν την ταινία. Είναι ατίθαση όσο και η ίδια η ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου