Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Κυριακή 17/5: Η Λεμονιά


Κυριακή 17/5 στις 20:00
Η Λεμονιά (Etz Limon)

Σκηνοθεσία: Eran Riklis.
Σενάριο: Suha Arraf, Eran Riklis
Παίζουν: Hiam Abbass, Doron Tavory, Ali Suliman, 
Rona Lipaz-Michael, Tarik Kopty, Amos Lavi, Amnon Wolf
 Ισραήλ/ Γερμανία/ Γαλλία, 2008, δράμα, 106' 
Η λεμονιά δεν είναι ένα δέντρο, αλλά ένα μικρό λεμονοδάσος, το οποίο κατέχει η Σάλμα Ζιντάν (την οποία ερμηνεύει εξαιρετικά η Hiam Abbass), παλαιστίνια χήρα και φτωχή με τις λεμονιές να αποτελούν τη μοναδική πηγή εισοδήματός της. Αυτή η λιγομίλητη γυναίκα ζει δίπλα στην Πράσινη Γραμμή και φροντίζει ολημερίς τις λεμονιές που κληρονόμησε από τον πατέρα της. Ξαφνικά καλείται να αλλάξει ζωή και συνήθειες, όταν έρχεται να εγκατασταθεί δίπλα στο λεμονοδάσος ο υπουργός Αμύνης του Ισραήλ, Ίσραελ Ναβό, στα σύνορα δηλαδή μεταξύ του Ισραήλ και των κατεχόμενων εδαφών, στην πράσινη γραμμή που έχει φτιάξει η χώρα του, κατά μήκος των "συνόρων" με τη Δυτική Οχθη, (τη γραμμή ανακωχής μετά τον πόλεμο του 1967) κλέβοντας ένα ακόμα πολύ μεγάλο κομμάτι παλαιστινιακών εδαφών.Το συρματόπλεγμα, τα υπερυψωμένα φυλάκια και τα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας δεν αρκούν για να κοιμάται ήσυχος ο νεοφερμένος γείτονας της Σάλμα. Η προσωπική φρουρά επιμένει πως ο περιβάλλων χώρος της υπουργικής βίλας πρέπει να αποψιλωθεί για να αποκλειστεί η δυνατότητα προσπέλασης σε πιθανούς τρομοκράτες. Δηλαδή, οι λεμονιές πρέπει να κοπούν.
 Η Σάλμα αποφασίζει να παλέψει για τις λεμονιές που φύτεψε ο πατέρας της πριν πενήντα χρόνια και που γι' αυτή δεν αποτελούν απλά πηγή εισοδήματος, αλλά έχουν μεγάλη αξία αφού είναι ο κόπος, ο ιδρώτας, το αίμα και τα δάκρυα που έχουν χύσει σε αυτόν τον τόπο οι δικοί της άνθρωποι. Ξεκινά μια δικαστική εκστρατεία στην οποία τη στηρίζει ένας νεαρός δικηγόρος, ο Ζιάντ Νταούντ. Ο Ρικλίς μας δείχνει την καθημερινή πτυχή ενός δράματος που ζουν οι άνθρωποι εκατέρωθεν των τειχών, δείχνει δυο γυναίκες τη Σάλμα και τη Μίρα (η γυναίκα του υπουργού) κλεισμένες μέσα στα δικά τους τείχη η καθεμιά, είτε λέγονται προκαταλήψεις των συμπατριωτών τους, είτε ρόλος που πρέπει να παίξεις, γιατί αυτό περιμένουν από σένα.
Η λεμονιά είναι μία ταινία για τους αγώνες των ανθρώπων. Αγώνες για να προστατεύσουν αυτό που τους ανήκει, τις αρχές τους, την ανθρωπιά τους, τον τόπο τους, την ιστορία τους, που πολλές φορές όπως συμβαίνει και στη Μέση Ανατολή, είναι γραμμένη με αίμα. Αγώνες που παίρνουν μορφή μέσα από τις προσπάθειες μιας γυναίκας μόνης να προστατεύσει τα δέντρα της. Μια ιστορία για τη μοναξιά όλων των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν την περιοχή και όχι μόνο.
 **Το τείχος που χωρίζει το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη της Παλαιστίνης, κατασκευάζεται από το Ισραήλ για "λόγους ασφάλειας». Αποτελείται από ένα δίκτυο συρμάτινου πλέγματος, τειχών και τάφρων με εύρος κατά μέσο όρο 60 μέτρα και 8 μέτρα ύψος. Βρίσκεται κυρίως μέσα στη Δυτική Όχθη, εν μέρει σύμφωνα με τη Συνθήκη Ανακωχής του 1949, ή την "Πράσινη Γραμμή" μεταξύ του Ισραήλ και της Ιορδανίας που οριοθετεί σήμερα τη Δυτική Όχθη. Μέχρι τον Απριλίου του 2006, το μήκος του τείχους όπως έχει εγκριθεί από την ισραηλινή κυβέρνηση είναι 703 χιλιόμετρα. Περίπου το 58.04% έχει κατασκευαστεί, 8.96% είναι υπό κατασκευή, και στο 33% η κατασκευή δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Η εφημερίδα The Jerusalem Post ανέφερε τον Ιούλιο του 2007 ότι το τείχος δε θα είναι έτοιμο μέχρι το 2010, επτά χρόνια αργότερα από ότι αρχικά έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί. Το τείχος είναι ένα έργο που η κατασκευή του έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Κυριακή 10/5: Monty Python and the Holy Grail


Κυριακή 10/5 στις 20:00
Monty Python and the Holy Grail

Σκηνοθεσία: Terry Gilliam, Terry Jones
Σενάριο: Monty Python
Παίζουν: Graham Chapman, John Cleese, 
Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Palin
Παραγωγής 1975, κωμωδία, 91', Αγγλία

Αυτή τη φορά οι Pythons ζωντανεύουν το θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου, αντιπαραθέτοντας κάποιες άριστα επιλεγμένες τοποθεσίες με μια ατέλειωτη ροή από αναχρονιστικές ατάκες, ανακόλουθες και χονδροειδής στημένες φάσεις.Ο πραγματικός χρόνος της ταινίας είναι η δεκαετία του 1350. Οι Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης βρίσκονται σε μια επί ποδός αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου. Και αυτό γιατί δεν ταξιδεύουν σε άλογα, αλλά παριστάνουν ότι το κάνουν, έχοντας τους υπηρέτες τους να  κτυπούν καρύδες για να ακούγεται κάτι σαν τον ήχο των οπλών του αλόγου. Μέσα από τη σάτιρα συγκεκριμένων ιστορικών γεγονότων (κυνήγι μαγισσών, μαύρη πανούκλα) βρίσκουν το Κάμελοτ, αλλά μετά από κυριολεκτικά ένα γρήγορο τραγούδι και χορό, αποφασίζουν ότι δεν θέλουν να πάνε εκεί. Ενώ απομακρύνονται εμφανίζεται σε αυτούς ο Θεός (που φαίνεται να είναι γκρινιάρης) και τους ζητά να βρουν το Ιερό Δισκοπότηρο. Αυτοί συμφωνούν και έτσι ξεκινά η αναζήτηση στη διάρκεια της οποίας εμφανίζονται σκηνές από τα ιπποτικά παραμύθια και αποκαλύπτεται ο λόγος που έχουν οι ιππότες τα ονόματα που έχουν. Καθόλη τη διάρκεια της αναζήτησής τους συναντούν ενδιαφέροντες ανθρώπους και ιππότες στο δρόμο τους. Οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες πεθαίνουν, κάποιοι από το κουνέλι-δολοφόνο (που τελικά το νικούν με την ιερή χειροβομβίδα), άλλοι επειδή δεν απάντησαν σε ερώτηση μπροστά στη γέφυρα του Θανάτου ή πέθαναν με κάποιο άλλο γελοίο τρόπο. Στο τέλος οι μόνοι που απομένουν είναι ο  King Arthur and ο Sir Bedevere που βρίσκουν το κάστρο Arrrghhh όπου βρίσκεται μέσα το Ιερό Δισκοπότηρο. Συναντούν κάποιους Γάλλους στρατιώτες που τους είχαν χλευάσει νωρίτερα στην ταινία και έτσι δε μπορούσαν να εισέλθουν στο κάστρο..