Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Δευτέρα 18/12, 19.00: «Reds»


«Reds» (Οι Κόκκινοι, 1981) 190′ με Warren Beatty, Diane Keaton & Jack Nicholson  

Με τις όποιες επιφυλάξεις, αλλά για την αναπαράσταση μιας εποχής, όπου όλα μοιάζαν δυνατά.
 

Η ταινία αφηγείται τη ζωή του Τζον «Τζακ» Σάιλας Ριντ (Γουόρεν Μπίτι), ενός Αμερικανού δημοσιογράφου κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τη γνωριμία και τη σχέση του με τη Λουίζ Μπράιαντ* (Ντάιαν Κίτον), μια παντρεμένη γυναίκα με προοδευτικές και φιλελεύθερες ιδέες, που αφήνει τον άντρα της για εκείνον και γίνεται εκπρόσωπος του γυναικείου φεμινισμού στην Αμερική της δεκαετίας του 1910. Τη διαμονή του ζευγαριού στο Γκρίνουιτς Βίλαντζ της Νέας Υόρκης, όαση της ελεύθερίας έκφρασης και των ηθών για τη συντηρητική αμερικανική κοινωνία των αρχών του αιώνα. Τη γνωριμία και τη σχέση του ζευγαριού με μεγάλες προσωπικότητες της εποχής, όπως τον δραματουργό Ευγένιο Ο’Νιλ(Τζακ Νίκολσον), την αναρχική φεμινίστρια Έμμα Γκόλντμαν* (Μορίν Στέιπλετον) και τον συγγραφέα Μαξ Ίστμαν (Έντουαρντ Χέρμαν), καθώς και την πολιτική τους διαμάχη πάνω στο θέμα του πολέμου και της εργασίας με την κυβέρνηση Γουίλσον, η οποία τους οδήγησε στη Ρωσία του 1917 και την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ένα γεγονός που άλλαξε τις ζωές τους για πάντα και ώθησε τον Ριντ να γράψει το αριστούργημά του πάνω στην επανάσταση με τίτλο «Οι 10 ημέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο»…

Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Δευτέρα 4/12, 20.00: "Όταν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω"

Όταν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω (Eu cand vreau sa fluier, fluier)
του Φλόριν Σέρμπαν
2010, 94'




Ο 18χρονος Σίλβιου περιμένει με αγωνία να αφεθεί ελεύθερος μετά από τέσσερα χρόνια εγκλεισμού του σε φυλακή ανηλίκων. Οι πέντε τελευταίες ημέρες μοιάζουν με έναν ατέλειωτο εφιάλτη, όταν η μητέρα του εμφανίζεται μετά από εγκατάλειψη χρόνων: Σκοπός να πάρει μαζί της -μεταναστεύοντας για πορνεία στην Ιταλία- τον μικρό του αδερφό, που ο Σίλβιου έχει μεγαλώσει σαν γιο του. Στο βάθος η αναγωγή καταλήγει στη σηµερινή Ρουµανία...

Το φιλμ παρακολουθείται με μοναδικό ενδιαφέρον, λεπτό προς λεπτό και κορυφώνεται με κομμένη την ανάσα: Η πεντακάθαρη ψυχή τού έγκλειστου θηρίου οδηγείται στα άκρα βιώνοντας το αδιέξοδο...

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

Δευτέρα 20/11 στις 20:00 προβολή του La Pazza Gioia (Like Crazy)

Κλείνοντας την ενότητα -όχι το ζήτημα- Ψυχική Υγεία,
προβάλλουμε το φιλμ
La Pazza Gioia (Like Crazy) (2016) 2h, Paolo Virzi
Nέα Δημιουργία από τον σκηνοθέτη του «Ανθρώπινου Κεφαλαίου», Paolo Virzi, ένα road movie που ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα.
Υπόθεση: Η Ντονατέλα είναι μια νεαρή μητέρα που λόγω σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων έχασε την κηδεμονία του παιδιού της. Η Μπεατρίς είναι μια όμορφη, μυθομανής μεγαλοαστή που εγκατέλειψε τον πλούσιο σύζυγό της για να κυνηγήσει τον έρωτά της. Οι δύο γυναίκες είναι ασθενείς σε ψυχιατρική κλινική.
Μια μέρα το σκάνε αναζητώντας την ευτυχία, την αγάπη και τη συμφιλίωση με το παρελθόν & ζουν μια περιπέτεια που θα τις αλλάξει για πάντα.

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Δευτέρα 6 Νoέμβρη στις 20.00

Si puo fare (Μπορεί να γίνει) 
Giulio Manfredonia / 110 min / 2008
 
 
 

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

Δευτέρα 9 Οκτώβρη στις 20.00: Absurdistan

Absurdistan, η Χώρα Του Παραλόγου
του Veit Helmer / 88 min / 2008
Country: Germany, Azerbaijan
Language: Russian


"Το ABSURDISTAN του Veit Helmer, είναι ένα μικρό, σεμνό, αριστούργημα. Φανταστείτε τον Κουστουρίτσα να γυρίζει Αριστοφάνη με το συνεργείο της Αμελί Ντε Πουλάνζ! Το σενάριο φτιάχτηκε με τη συνεργασία των Sources2, του MFI (Mediterranean Film Institute) και του MEDIA New Talent programme for project development. Τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι του 2006 στο Αζερμπαϊτζάν, στο πανέμορφο χωριό Lahc της επαρχίας Ismailli 

Το παραμύθι αυτό λοιπόν που επιλέγει να αφηγηθεί ο Βάιτ Χέλμερ στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του μπορεί να θυμίζει Αριστοφάνη, αλλά στην πραγματικότητα είναι εμπνευσμένo από ένα άρθρο που διάβασε ο σκηνοθέτης σχετικά με μια ανάλογη «απεργία» σε μια κλειστή κοινότητα της Τουρκίας. Το 2001 οι γυναίκες του απομακρυσμένου Τουρκικού χωριού Σέρτ, έκαναν "απεργία". Oχι νερό ίσον όχι σεξ: κάπου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, οι γυναίκες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και αποφασίζουν να τιμωρήσουν με το χειρότερο τρόπο την αδράνεια των αντρών ως προς την επιδιόρθωση του συστήματος ύδρευσης. Ο Βάιτ ενθουσιάστηκε απο την κωμική και τη δραματική συνάμα διάσταση μιας τέτοιας ιστορίας. Μαζί με τον Gordan Mihic, το σεναριογράφο μεταξύ άλλων των "Μαύρος Γάτος - Άσπρη Γάτα, ο Καιρός των Τσιγγάνων", τον Τούρκο σκηνοθέτη και σεναριογράφο Ahmet Golbol και τον Γεωργιανό νέο σκηνοθέτη, συγγραφέα και σεναριογράφο Zaza Buadze, έγραψαν το σενάριο που παρουσιάζει τον έρωτα δύο εφήβων σε μια περίοδο πολέμου ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες με αφορμή το νερό. Με τη βοήθειά τους, ο Χέλμερ βρίσκει την ευκαιρία να χτίσει ένα μη ρεαλιστικό σύμπαν γεμάτο παγανιστική ζωντάνια, θυμίζοντας συχνά τις καλύτερες στιγμές του Κουστουρίτσα και χαρίζοντάς μας μία από τις ομορφότερες παραβολές που είδαμε τα τελευταία χρόνια στη μεγάλη οθόνη."

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Δευτέρα 12/6: Amador

Δευτέρα 12/6 στις 20.00
AMADOR
του Fernando Leon de Aranoa, 2010, 100'


Η Marcela είναι νεαρή μετανάστρια από το Περού, ζεί στη Μαδρίτη με το σύντροφό της Nelson. Όταν μαθαίνει ότι είναι έγκυος, για να ενισχύσει το εισόδημά τους, αναλαμβάνει να φροντίσει για έναν μήνα τον ηλικιωμένο Amador, που βρίσκεται κατάκοιτος στο σπίτι του. Οι δυο τους αναπτύσσουν ένα ιδιαίτερο δέσιμο, μέχρι που ο Amador πεθαίνει. Ο θάνατός του την αφήνει άνεργη και χωρίς μέσα επιβίωσης. Η Marcela αποφασίζει να αποκρύψει από την οικογένειά του το γεγονός, θέλοντας να εξασφαλίσει τα χρήματα που έχει τόσο ανάγκη, με απρόβλεπτες όμως συνέπειες...

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Δευτέρα 22/5: Το Ουρλιαχτό

από το ομώνυμο ποίημα του Άλεν Γκίνσμπεργκ
των Rob Epstein, Jeffrey Friedman
(2010, 84')


Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Δευτέρα 8/5: Η εποχή του Ρινόκερου


Η «Εποχή του Ρινόκερου» βασίζεται στην πραγματική ιστορία του ποιητή και συγγραφέα Σαντέχ Καμανγκάρ, που -με την άνοδο του Χομεϊνί- συνελήφθη με πρόσχημα ότι τα πολιτικά ποιήματά του προσβάλλουν την ιερή ισλαμική δημοκρατία του Ιράν, έμεινε στη φυλακή 27 χρόνια, διάστημα κατά το οποίο η οικογένειά του τον θεωρούσε νεκρό και όλα αυτά τα χρόνια θρηνούσε πάνω σε ένα ψεύτικο τάφο. 

Μια πολυεπίπεδη ποιητική και πολιτική ταινία.

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Δευτέρα 24/4: 99 σπίτια


Μια ταινία για την κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώνεται υπό το βάρος των κατασχέσεων-εξώσεων κατοικίας στο περιβάλλον της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης..

περισσότερες πληροφορίες: http://www.myfilm.gr/15119

Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Δευτέρα 10/4, 20.00: Durak (ο Ηλίθιος)


του Γιούρι Μπίκοφ
Ρωσία, 2014, 116'

Μια καφκική και ντοστογιεφσκική αλληγορία,
η οποία περιγράφει με σαφήνεια και πικρό χιούμορ τη μετακομμουνιστική Ρωσία.

Περισσότερα στοιχεία:

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Δευτέρα 27/3, 8μμ: Οικογένεια Τενενμπάουμ

The Royal Tenebaums.
ΗΠΑ, 2001, 109'
Σκηνοθεσία: Γουές Αντερσον

Η σχέση ανάμεσα στα μέλη μιας αποξενωμένης νεοϋορκέζικης οικογένειας σε μια, δοσμένη με χιούμορ, ευρηματικότητα και έξυπνους διαλόγους, εκκεντρική κωμωδία.

Αυτή η ασυνήθιστη οικογένεια είναι μια σαρκαστική κωμωδία χαρακτήρων, με λεπτό χιούμορ αλλά και συγκινητικές διαστάσεις, σχετικά με όλα όσα μπορούν να χωρίσουν αλλά και να δέσουν μια οικογένεια.

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Δευτέρα 6/3, 8μμ: Frances


Frances Farmer (1913-70)

(G. Clifford - 1982 - 140' )

"Ένα πανέμορφο κορίτσι, μία ιδιοφυία, μία κομμουνίστρια που αντιπαθούσε τους μπάτσους και τα μεγάλα κεφάλια των χολιγουντιανών στούντιο. Και ακόμα: μία τρελή, μία έγκλειστη, μία κλονισμένη, μία περιθωριοποιημένη."

Περισσότερα στοιχεία:
https://tinyurl.com/zmetyt6

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Δευτέρα 20/2: Όλγα, η ιστορία μιας αντιφασίστριας 1908-1942

Όλγα, η ιστορία μιας αντιφασίστριας 1908-1942
του Jayme Monjardim (2004, 144')


Μια ταινία για την Όλγα Μπενάριο Γκούτμαν Πρέστες (1908-1942).

Η Όλγα Μπενάριο Γκούτμαν είναι μια από τις σχετικά ξεχασμένες και πιο ηρωικές γυναικείες φιγούρες του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Μια «ξένη», μια Εβραία που αγάπησαν και έκλαψαν οι προλετάριοι της Βραζιλίας. Μια γυναίκα-σύμβολο, θύμα του βραζιλιάνικου φασισμού και των ναζί.


Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Δευτέρα 13/2, 20.00 - προβολή ντοκιμαντέρ: Άλλος δρόμος δεν υπήρχε


"Αλλος δρόμος δεν υπήρχε"

σκην.: Σταύρος Ψυλλάκης

2009    87'

Η ιστορία εν συντομία…

22 Ιουνίου 1962. Ένα μικρό κότερο αναχωρεί από τη Γλυφάδα με προορισμό την περιοχή του Οτράντο, στη Νότια Ιταλία. Ενας γέρος ναυτικός και ο γιός του φυγαδεύουν παράνομα 4 άνδρες και 2 γυναίκες.

Οι παράνομοι, επικηρυγμένοι, αντάρτες Νίκος Κοκοβλής, Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου), Αργυρώ Πολυχρονάκη, Σταμάτης Μαριόλης, Γιάννης Λιονάκης και Κωστής Λιονάκης (αδερφός του Γιάννη), αφού κρύβονταν για 15 περίπου χρόνια στο Νομό Χανίων, στη Δυτική Κρήτη, έφευγαν από την Ελλάδα με εντολή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η αναχώρησή τους, ήταν ο ελληνικός επίλογος μιας απίστευτης προσπάθειας επιβίωσης, σε μια πολύ μοναχική διαδρομή που ξεκινούσε με το τέλος του Εμφυλίου στην Κρήτη.

Στην Κρήτη ο Εμφύλιος πόλεμος άρχισε τον Απρίλιο του ’47, ένα χρόνο σχεδόν αργότερα από τη υπόλοιπη Ελλάδα και τέλειωσε ένα χρόνο νωρίτερα από τη συντριβή των ανταρτών στο Γράμμο (’49).

Στην Ανατολική Κρήτη, η εξολόθρευση των ανταρτών έγινε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στη Δυτική Κρήτη, την άνοιξη του 48, γύρω στους 300 αντάρτες, με 13 γυναίκες ανάμεσα τους, συγκεντρώθηκαν στην ελεύθερη περιοχή του Ομαλού. Το μέλλον τους κρίθηκε στη μάχη της Σαμαριάς, τον Ιούνιο του ’48.

Από τη μάχη της Σαμαριάς γλύτωσαν περίπου 100 αντάρτες. Ένα χρόνο μετά, είχαν μείνει καμιά 40αριά, σε όλες τις επαρχίες του Ν. Χανίων. Διασκορπισμένοι και ακέφαλοι, κρύβονταν κυρίως στα Λευκά Ορη, τις Μαδάρες, όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι. Όταν καταφέρνουν να συγκεντρωθούν, τον Απρίλιο του ’49 στις Χώσες, τη θέση των σκοτωμένων αρχηγών, Τσιτήλου και Μακρυδάκη, παίρνουν η Βαγγελιώ Κλάδου και ο Νίκος Κοκοβλής.

Τέλος Αυγούστου του ’49. Ήττα του Δημοκρατικού Στρατού. Όσοι αντάρτες επέζησαν και δεν αιχμαλωτίστηκαν υποχωρούν στις γειτονικές Λαϊκές Δημοκρατίες. Όμως από την Κρήτη δεν μπορούν να φύγουν. Εγκλωβισμένοι στα Λευκά Όρη, οι αντάρτες που έχουν απομείνει, κρύβονται σε απόκρημνες σπηλιές, σε καταφύγια, σε δύσβατα μέρη. Ο ένας μετά τον άλλο σκοτώνονται ή συλλαμβάνονται.

Γύρω στο ’50 έχουν μείνει 14. Ανάμεσα τους και τα βασικά πρόσωπα της ταινίας μας, οι 6 αντάρτες που διέφυγαν το ’62 στην Ιταλία. Για να επιβιώσουν διασκορπίζονται. Ο Νίκος Κοκοβλής και η Αργυρώ Πολυχρονάκη, από τις σπηλιές του Αποκόρωνα όπου κρύβονταν αρχικά, θα περάσουν με βάρκα απέναντι, στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου. Στόχος τους η ευκολότερη πρόσβαση στην πόλη των Χανίων και η ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.

Εδώ, θα βρουν ασφαλή κρυψώνα, στον Κυριάκο Στρατηγάκη, έναν ντόπιο χωρικό που ζει με τη γυναίκα του Γεωργία και τα 3 ανήλικα παιδιά τους στο χωριόΠλακούρες. Είναι πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης και θα δεχτεί να τους φιλοξενήσει για λίγες ημέρες στο στάβλο του, τον Τρουλίτη. Σιγά, σιγά ο στάβλος και ο γειτονικός βόθρος, θα μετατραπούν από τον Κυριάκο και τη Γεωργία σε απρόσιτη κρυψώνα και οι λίγες ημέρες φιλοξενίας θα γίνουν τελικά 12 ολόκληρα χρόνια σε συνθήκες τρομακτικής δυσκολίας και κινδύνων. Με βάση αυτή την κρυψώνα ο Νίκος και η Αργυρώ θα ξεκινήσουν τις επαφές τους στην πόλη των Χανίων και την ανασυγκρότηση των παράνομων κομματικών οργανώσεων.

Ο Γιάννης Λιονάκης, η μετέπειτα γυναίκα του Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου) και ο αδερφός του Κωστής Λιονάκης, θα παραμείνουν στις σπηλιές του Αποκόρωνα, αλλά και σε άλλα καταφύγια της περιοχής, δημιουργώντας και αυτοί τον παράνομο μηχανισμό τους και κάνοντας πολιτική δουλειά με τον κόσμο της επαρχίας.

Ο Σταμάτης Μαριόλης θα καταφύγει στην Κίσαμο όπου με αφετηρία τα Παλιά Ρούματα, έκανε πολιτική δουλειά σε όλη την επαρχία, ανασυγκροτώντας τις παράνομες κομματικές οργανώσεις.

Το κυνήγι των παρανόμων συνεχίζεται αμείωτα όλη τη δεκαετία του 50. Το 1958 έχουν μείνει 8. Οι υπόλοιποι έχουν σκοτωθεί ή συλληφθεί. Η ΕΔΑ, γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση και οι παράνομοι παίρνουν εντολή από το Κόμμα, να φύγουν στο εξωτερικό. Οι 6 από αυτούς θα μεταβούν σταδιακά στην Αθήνα και από εκεί θα οργανώσουν τη διαφυγή τους αρχικά στην Ιταλία.

Πίσω τους, στην Κρήτη, έμεναν 2 ακόμα αντάρτες από την ίδια κάποτε αρχική ομάδα : ο Γιώργης Τζομπανάκης και ο Σπύρος Μπλαζάκης. Δεν ακολούθησαν. Μένουν και κρύβονται. Θα εμφανιστούν το 75, μετά τη μεταπολίτευση, αφού αμνηστευθούν ….

Οι 6 παράνομοι αναχωρούν το 1962, από τη Γλυφάδα. Από εδώ, με τη βοήθεια Ιταλών συντρόφων, διέφυγαν στη Βουδαπέστη και από εκεί, έφτασαν στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ένωσης όπου έμειναν 14 χρόνια. Εδώ απέκτησαν τα παιδιά τους, σπούδασαν, εργάστηκαν, διαφώνησαν με το επίσημο Κόμμα το 1968 και πλήρωσαν ακριβά τις συνέπειες των απόψεων τους. Επαναπατρίστηκαν όλοι τους το 1976, διαγραμμένοι από το Κόμμα.

Η ταινία ντοκιμαντέρ ξεκίνησε, με αφορμή το βιβλίο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή, που ένα μέρος του περιγράφει τα παραπάνω γεγονότα, αλλά το ίδιο το βιβλίο εκτείνεται χρονολογικά σε πολύ μεγαλύτερη περίοδο.

Εμείς εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας και παρακολουθούμε τη διαδρομή των 6 παράνομων ανταρτών μόνο για τη χρονική περίοδο από τη μάχη της Σαμαριάς (1948) έως την αναχώρηση τους στην Ιταλία ( 1962). Οι 3 απ΄αυτούς ζουν (Νίκος & Αργυρώ Κοκοβλή, και Γιάννης Λιονάκης) και αποτελούν τα κεντρικά πρόσωπα του ντοκιμαντέρ.

Η ταινία διερευνά το «θαύμα» της αντοχής των τσακισμένων υπολειμμάτων του Δημοκρατικού Στρατού, μετά τον Εμφύλιο, στη Δ. Κρήτη και την αυτοθυσία των απλών ανθρώπων που τους τροφοδοτούσαν και τους έκρυβαν τόσα χρόνια.

Πώς και γιατί «οι πρωταγωνιστές» άντεξαν αυτά τα βάσανα, κυνηγημένοι από πολυάριθμους, πάνοπλους και φανατισμένους κυνηγούς, μέσα στις σπηλιές των βουνών και της θάλασσας, στους στάβλους, στους βόθρους, σε κρύπτες κάτω από τα θεμέλια των σπιτιών, νηστικοί και διψασμένοι, γυμνοί και ξυπόλυτοι, παγωμένοι και άρρωστοι ;

Πώς και γιατί, ενώ όλα τα σκιάζει η φοβέρα, οι «αφανείς», οι απλοί άνθρωποι, άνοιγαν μαζί με τη ψυχή τους και τα σπίτια τους για να δεχτούν τους κυνηγημένους, να τους κρύψουν, να τους ταΐσουν και να τους βοηθήσουν στον αγώνα ;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν την ταινία.


Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Δευτέρα 30/1, 8μμ ακριβώς


ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ 

Robert Guédiguian 

2011 | 90'

Μια ιστορία αλληλεγγύης εμπνευσμένη από το ποίημα του Victor Hugo* "Kαλοί που είν’ οι φτωχοί" (Les Pauvres Gens)

“Η γειτόνισσά μας πέθανε εψές. Θα ’ταν σαν έλειπες.
Άφησε πίσω δυο μικρά, μωρά παιδιά, ευάλωτα: Γουίλιαμ και Μαντελίν.
Το ένα απλά τραυλίζει, το άλλο μόλις που βαδίζει.”

Ο άνδρας έδειχνε βαρύς και στη γωνιά διωγμένος
Το γούνινο μπερέ του
-στη θάλασσα και τη βροχή λουσμένο-
πιάνοντας στο κεφάλι μουρμούρισε δειλά – τί τέλος!

“Έχουμε πέντε παιδιά, μ’ αυτό επτά” είπε αυτός.
“Και ήδη με αναβροχιά θα κοιμηθούμε
Χωρίς τροφή πολλές φορές το δίχως άλλο. Και το λοιπόν;
(…)
Σύρε και φέρ’ τα, γυναίκα. Θα φοβηθούν πολύ,
αν με νεκρούς ξυπνήσουν μόνο.
Ήταν η μάνα τους που χτύπησε την πόρτα,
πρέπει να έρθουνε κοντά μας τα μικρά.
Αδέρφια θα γενούν για τα παιδιά μας,
και στην αγκάλη μου θα μένουν στα ζεστά.
Μόλις στο σπίτι μας τους ξένους τούτους δει
ο Θεός, θα δώσει άλλη τόση πια τροφή:
Θα κοπιάσω. Κρασί άλλο δε θα πιω.

Σύρε και φέρ’ τα. Γιατί διστάζεις, αγαπημένη;
Έτσι καμώνεσαι να προχωράς εσύ;

Κι εκείνη έκανε στην άκρη για να πει
“Μα..Ήρθαν (κιόλας) οι ξένοι!”..
____

Robert Guédiguian:

"Για μένα, ένα από τα πιο σοβαρά θέματα στη σημερινή κοινωνία είναι ότι δεν υπάρχει πια ταξική συνείδηση. Με την έννοια ότι δεν μπορείς πια καν να πεις «εργατική τάξη», γι’ αυτό μιλάω για «φτωχούς ανθρώπους» (...) Για τις νεότερες γενιές, σε ό,τι αφορά τους «νεόπτωχους», θέλαμε να μιλήσουμε για αυτούς που -εντελώς χτυπημένοι από τη φτώχεια- είναι πιο επαναστατημένοι από τους κύριους χαρακτήρες & οι οποίοι έχουν βρει μια εύθραυστη ισορροπία, μόνο και μόνο επειδή οι συνθήκες τους επέτρεψαν να το κάνουν, αποσυρόμενοι σε μια εσωτερική μοναχικότητα μέσα στη μικρότερη ομάδα που υπάρχει, την οικογένεια."

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

Δευτέρα 16/1: Ο Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα

Dheepan. Ο Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα
Jacques Audiard
2015 | 1h 54min
Ώρα προβολής 20.00 ακριβώς 


Αφτια­σί­δω­το, οδυ­νη­ρό και επι­κίν­δυ­νο, το οδοι­πο­ρι­κό ενός με­τα­νά­στη προς την κα­τά­κτη­ση μιας νέας ζωής στη χώρα προ­ο­ρι­σμού του.

Ο Ντιπάν, ένας στρατιώτης στον αντικαθεστωτικό αγώνα των Ταμίλ στη Σρι Λάνκα, αφήνει πίσω του το παρελθόν του -το καίει κυριολεκτικά σε μια πυρά μαζί με τους νεκρούς συντρόφους του και τη στολή του- για να ξεκινήσει από το μηδέν.

Μαζί με τη Γιαλίνι, μια νεαρή γυναίκα -που δεν είναι η σύζυγός του- κι εννιάχρονο ορφανό κορίτσι -την Ιλαγιάλ, θα υποδυθούν μια οικογένεια, για να έχουν μερικές ακόμη ελπίδες στην προσπάθειά τους να πάρουν πολιτικό άσυλο στη Γαλλία.

Τρέιλερ:
www.youtube.com/watch?v=0qB8_Q9oTuw&index=2&list=PLmXEsGkAb8kwhFg4_IPrjklm_wtTMZ0