Κυριακή 22/3 προβολή ταινίας Louise Michel - La Rebelle

Κυριακή 22/3 στις 20:00

Louise Michel - La Rebelle 

Σκηνοθεσία- σενάριο:Solveig Anspach

Παίζουν: Sylvie Testud (Louise Michel), Nathalie Boutefeu (Nathalie Lemel), Bernard Blancan (Henri Rochefort), Alexandre Steiger (Charles Malato), Augustin Watreng (Daoumi)

Γαλλία, 2009, 90'

Η μετάφραση και ο υποτιτλισμός έγινε από την Κατάληψη Σινιάλο τον Μάιο του 2014.

   “Αν δεν είστε δειλοί, σκοτώστε με. Με κατηγορείτε ότι είμαι οπαδός της Κομμούνας. Ασφαλώς και είμαι! Γιατί η Κομμούνα ήθελε, πάνω απ’ όλα, την κοινωνική επανάσταση και η κοινωνική επανάσταση είναι η πιο ακριβή μου επιθυμία. Ακόμα περισσότερο, είναι τιμή για εμένα να ανήκω σε αυτούς που προώθησαν την Κομμούνα... Ανήκω ολοκληρωτικά στην κοινωνική επανάσταση. Αν με αφήσετε να ζήσω, δε θα πάψω να ζητάω εκδίκηση”. Αυτά είπε μεταξύ άλλων η Louise Michel στη δίκη της στο 6ο πολεμικό στρατοδικείο στις 16 Δεκεμβρίου του 1871 όπου βρέθηκε κατηγορούμενη για τη συμμετοχή της στην επαναστατική απόπειρα της Παρισινής Κομμούνας. O Βίκτωρ Ουγκώ της αφιέρωσε τον ίδιο Δεκέμβρη το ποίημά του "Viro Magor", ενώ οι καθεστωτικές εφημερίδες της εποχής την αποκαλούσαν "κόκκινη λύκαινα" και την παρουσίαζαν σαν αιμοσταγές τέρας.

   Οι γυναίκες βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση της Παρισινής Κομμούνας. Από την πρώτη μέρα, όταν έβαλαν τα σώματά τους μπροστά στους στρατιώτες, καλώντας τους να στρέψουν τα όπλα στους αξιωματικούς τους. Μέχρι την τελευταία, συμμετέχοντας στις διάφορες τοπικές επιτροπές, εφοδιάζοντας τα οδοφράγματα με ρούχα και φαγητό, φροντίζοντας τους τραυματίες, φτιάχνοντας συχνά και κρατώντας μόνες τους, με το όπλο στο χέρι, γυναικεία οδοφράγματα.

   Το πολιτικό πείραμα της Παρισινής Κομμούνας, για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της, διήρκησε απο τις 18 Μαρτίου- 28 Μαϊου του 1871 και πνίγηκε στο αίμα από την κυβέρνηση του Λουί Τιερ.

   Η Louise Michel ματά από περίπου δυο χρόνια φυλάκισης καταδικάστηκε σε ισόβια εξορία στη Νέα Καληδονία του Ειρηνικού (γαλλική αποικία). Εκεί συνδέθηκε με τον ντόπιο πληθυσμό του Κανάκ και συντάχθηκε μαζί τους, σε αντίθεση με τους άλλους κομμουνάριους που περιφρονούσαν τους γηγενείς, όταν συγκρούστηκαν με τους Γάλλους αποικιοκράτες. 

   Το 1880 η γαλλική κυβέρνηση έδωσε γενική αμνηστία και η Λουίζ Μισέλ μπόρεσε να γυρίσει στη Γαλλία. Δεν έπαψε στιγμή “να ζητάει εκδίκηση” και να πρωτοστατεί σε κάθε επαναστατική δραστηριότητα στη Γαλλία, πράγμα που της κόστισε δεκάδες διώξεις, τέσσερις νέες φυλακίσεις και μια δολοφονική απόπειρα εναντίον της. Η “Κόκκινη Παρθένα της Μονμάρτης”, όπως την αποκαλούσε ο λαός του Παρισιού, συνέχισε μέχρι το τέλος της ζωής της να παλεύει για την κοινωνική επανάσταση.

ε αντίθεση με άλλους Κομμουνάρους, που περιφρονούσαν τους αυτόχθονες Κanaks, η Louise Michel υποστήριξε την εξεγερσή τους το 1878, και αφιερώθηκε στη μορφωσή τους (ήταν δασκάλα). Πηγή: www.lifo.grΤο 1880 η γαλλική κυβέρνηση έδωσε γενική αμνηστία και η Λουίζ Μισέλ μπόρεσε να γυρίσει στη Γαλλία. Δεν έπαψε στιγμή “να ζητάει εκδίκηση” και να πρωτοστατεί σε κάθε επαναστατική δραστηριότητα στη Γαλλία, πράγμα που της κόστισε δεκάδες διώξεις, τέσσερις νέες φυλακίσεις και μια δολοφονική απόπειρα εναντίον της. Η “Κόκκινη Παρθένα”, όπως την αποκαλούσε ο λαός του Παρισιού, συνέχισε μέχρι το τέλος της ζωής της να παλεύει για την κοινωνική επανάστασ