Σκηνοθεσία: Alan Clarke
Σενάριο: David Leland
Πρωταγωνιστές: Tim Roth, Vass Anderson, Madelenine Athansi
Χώρα Παραγωγής: Αγγλία
Χρονολογία Παραγωγής: 1982
Πίσω, στη δεκαετία του '70, γινόταν, υπό την αιγίδα της κυβέρνησης, μια προσπάθεια ενίσχυσης της βρετανικής οικονομίας μπροστά στον όλο και αυξανόμενο αριθμό φτηνών εισαγώμενων προϊόντων, δίνοντας μια πατριωτική προέκταση στις βρετανικές καταναλωτικές συνήθειες. Αυτοκόλλητα με logo όπως "Υποστηρίζω τη Βρετανία", μπορούσες να βρεις σε όλη τη χώρα, καθώς και ετικέτες στο στυλ της βρετανικής σημαίας, που κοσμούσαν κάθε λογής προϊόντα της τοπικής παραγωγής. η Punk γενιά απέρριψε την όλη ιδέα της κυριαρχίας. Συνήθιζαν να φορούν κουρελιασμένες εκδοχές της σημαίας ως ενδειξη της απόρριψης των υποτιθέμενων αξιών των οποίων πρέσβευε. Συν τοις άλλοις, η σημαία ήταν για την άκρα δεξιά ένα θρησκοληπτικό σύμβολο του πατριωτισμού τους ενάντια σε ό,τι θεωρούνταν "μη βρετανικό". Μέσα σ' αυτό το κλίμα δημιουργήθηκε το Made in Britain, ένα από τα τέσσερα τηλεοπτικά μέρη, που γράφτηκαν από τον Leland, κάτω από το γενικό θέμα "ιστορίες από το σχολείο" και αναφέρονται στην εκπαίδευση. Από τα τέσσερα αυτό ήταν χωρίς αμφιβολία το πιο αμφιλεγόμενο. Σκηνοθετημένο επίσης από τον Alan Clarke, έγινε η πιο συναρπαστική τηλεοπτική δουλειά της χρονιάς.
Η ταινία επικεντρώνεται στον έφηβο Trevor, ένα βίαιο, ρατσιστή skinhead με ένα τατουάζ με τη σβάστικα στο μέτωπό του. Δεν είναι μέρος μιας συμμορίας ή μιας κλίκας, είναι ένα εντελώς αποξενωμένο υποκείμενο, που θεωρεί τον εαυτό του μέρος ενός κινήματος. Δεν θα ήταν αρκετό να πούμε ότι ο Tim Roth είναι άκρως πειστικός ως προς το ρόλο του. Ο Trevor ενεργεί, αλλά ο Roth δεν υποδύεται τον Trevor, ο Roth, όσο διαρκεί η ταινία, ΕΙΝΑΙ ο Trevor.
Παρόλο που ο κεντρικός χαρακτήρας είναι τόσο δυναμικός και καλά ερμηνευμένος, οι υποστηρικτικοί ρόλοι δεν επισκιάζονται από αυτόν, παρά αλληλεπιδρούν μαζί του αρμονικά. Ο Leland δε διαλέγει πλευρές, και αν το προσωπικό του Κέντρου Αξιολόγησης και ο Harry, ένας πολυπαθής κοινωνικόςλειτουργός, φαίνονται καλοπροαίρετοι αλλά και οξύθυμοι είναι επειδή προσπαθούν πραγματικά να βοηθήσουν αλλά δεν ξέρουν πως να αντιμετωπίσουν τον Trevor. Η απογοήτευσή τους δεν προκαλείται από την έλλειψη ανοχής τους αλλά από το ότι κάθε μέρα έχουν να αντιμετωπίσουν δύσκολους πελάτες, από τους οποίους ο Trevor είναι αναμφίβολα ο πιο προβληματικός, εν μέρει επειδή αρνείται να συμμορφωθεί με το στερεότυπό τους (και δικό μας) ενός εκτός ελέγχου χούλιγκαν. Ο μόνος ενήλικας με τον οποίο επικοινωνεί ο Trevor (παρόλο που αργότερα τον απορρίπτει θυμωμένα και αυτόν και τα κηρύγματά του) είναι ο επιστάτης του Κέντρου Αξιολόγησης ο οποίος, σε μια όμορφα γραμμένη και καλοερμηνευμένη σκηνή, εξηγεί στον Trevor τις ευκαιρίες που έχει πετάξει και τις μελλοντικές του επιλογές.
Χρησιμοποιώντας απέριττες σκηνές, αυτή η ταινία είναι ένα μεγαλειώδες πάντρεμα σεναρίου, ερμηνείας και σκηνοθεσίας.
Αν έχετε δει τον Tim Roth σε άλλες ταινίες και σέβεστε τις ικανότητές του, το χρωστάτε στον εαυτό σας να δείτε αυτή την ταινία.
πηγές: http://www.imdb.com
http://dvdoutsider.co.uk/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου