Square
Σκηνοθεσία: Ruben Östlund
Έτος: 2017
Διάρκεια: 95'
Η προβολή της Κυριακής θέτει ζητήματα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον: Ως που μπορεί να φτάσει το μάρκετινγκ; Ποίες μεθόδους, πώς χρησιμοποιεί την τέχνη και τον άνθρωπο; Θίγονται ζητήματα όπως της ενσωμάτωσης της τέχνης - ανάμεσα σε άλλα - με κορύφωση το ΤΕΤΡΆΓΩΝΟ (1).
"Μπορείς να εμπιστευτείς βρισκόμενος σε αυτό ή να ζητήσεις βοήθεια, αν χρειαστείς;", λέει κανόνας στην γκαλερί της υπόθεσης
Όμως περιχαρακώνεται η ξεγνοιασιά σε 1χ1; Σε προαποφασισμένη περιοχή; Με όρους θεάματος και στόχο αγοραστές εκατομμυριούχους; Ακόμα και έτσι, τι γίνεται όταν οι δημιουργοί-καλλιτέχνες στην προσωπική ζωή επιβεβαιώνουν το χάσμα των τάξεων, την καχύποπτη, ρατσιστική αντιμετώπιση των αδύναμων κομματιών της κοινωνίας και εντέλει την παντελή αδιαφορία για την πορεία τους; Οι άστεγοι, οι πρόσφυγες, οι διαφορετικοί, σε κρίση -όσοι δηλαδή εκτός του ευνομούμενου αποδεκτού κοινωνικού ιστού- είναι προς ΧΡΗΣΗ για την υψηλή τέχνη. Από την πένα του 'Εστλουντ δεν γλυτώνουν ούτε οι φιλάνθρωποι. Δε φείδεται να αναφέρει το επίκαιρο ενδιαφέρον τους. Την ταινία προτείνουμε και για τον τρόπου με τον οποίο αναδεικνύει τη δυναμική χειραγώγηση μέσω των social media, αλλά και γιατί δε μένει στην καταγγελία.
"...Οι θεωρητικοί που δε ζουν μια εξεγερτική ζωή δε λένε τίποτα που ν' αξίζει να λεχθεί και οι ακτιβιστές που αρνούνται να σκεφτούν κριτικά δεν πράττουν τίποτα που ν' αξίζει να γίνει"
ακριβώς ό,τι καταπατείται εκτός του ουτοπικού "Τετραγώνου".
Η τέχνη παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα μιας υπερβολικά εκλεπτυσμένης πολιτιστικής γλώσσας που δημιουργεί φραγμούς μεταξύ των ατόμων. 'Η απλοποιεί τη γλώσσα απόδοσης στο ήμισυ του βασικού συναισθηματικού λεξιλογίου ενός κατοικίδιου ζώου.
Ποίοι κανονίζουν την πολιτική ορθότητα; Τι είναι σήμερα τέχνη, ελευθερία της έκφρασης και ως πού μπορεί να φτάσει; Όσοι στα ύπατα αξιώματα, τις γκαλερί, τα μουσεία σύγχρονης τέχνης, στις ανώτατες σχολές καλών τεχνών, σε επιτροπές βραβείων Kandinsky, πχ συνωστίζονται να αποδείξουν πως η τέχνη αδιαφορεί για την πολιτική, υπεράνω της στράτευσης δήθεν. Και πώς ακριβώς τότε βραβεύτηκε ο νεοφασίστας Beliayen για το όραμά του 'θα επιστρέψουμε τα πάντα' - απεικονίζοντας τις ρώσικες παραδόσεις. "Everyone Shut Up!", παρήγγειλε στην καλλιτεχνική σκηνή ο αρχισυντάκτης της Artchronika στην 1η Μπιενάλε Μόσχας.
Ανακηρύσσουν καλλιτέχνη της χρονιάς ή σκηνοθέτη ή λογοτέχνη στα Νόμπελ, κατά που φυσά ο δικό τους άνεμος - η κυκλοφορία κεφαλαίων της εποχής. Αλλά στη συγκυρία αυτή, το να καθίστανται από ιθύνοντες του πολιτισμού μόδα, ο κρυπτοφασισμός είναι συμμετοχή και παραδοχή εντέλει της πολιτικής διάσταση της τέχνης.
Ανακηρύσσουν καλλιτέχνη της χρονιάς ή σκηνοθέτη ή λογοτέχνη στα Νόμπελ, κατά που φυσά ο δικό τους άνεμος - η κυκλοφορία κεφαλαίων της εποχής. Αλλά στη συγκυρία αυτή, το να καθίστανται από ιθύνοντες του πολιτισμού μόδα, ο κρυπτοφασισμός είναι συμμετοχή και παραδοχή εντέλει της πολιτικής διάσταση της τέχνης.
"Ας ανθίσουν 1000 λουλούδια" διατείνονται για την ελευθερία της έκφρασης! Φυσικά τα δικά τους λουλούδια, μην παρεκτρεπόμαστε κιόλας
(1)
