Σκηνοθέτης: Jim Jarmusch
Σεναριογράφος: Jim Jarmusch
Πρωταγωνιστές: Winona Ryder, Gena Rowlands, Lissane Falk
Χρονολογία Παραγωγής: 12 Δεκεμβρίου 1991
Χώρα Παραγωγής: Γερμανία
Η πρώτη εικόνα της ταινίας είναι σημαντική: αυτή του καθολικού σκότους, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται μια περιστρεφόμενη σφαίρα λαμπερού μπλέ με άσπρες κηλίδες.
Όσο η κάμερα πλησιάζει, οι λευκές κηλίδες μετατρέπονται σε σχηματισμούς συννέφων. Εμφανίζονται στη συνέχεια γνωστοί ωκεανοί και θάλασσες, καθώς και εκτάσεις στεριάς, αδιαίρετες ακόμα, ανέγγιχτες από εθνικές φιλοδοξίες.
Παρόλο που η δράση της ταινίας συντίθεται από πέντε διαφορετικές ιστορίες, που με τη σειρά τους τοποθετούνται στην καθημερινότητα του Los Angeles, της Νέας Υόρκης, της Ρώμης, του Παρισιού και του Ελσίνκι, το "Nights on Earth" μοιάζει να διατηρεί μια "εξωγήινη" απόσταση, σαν ένα μέρος της να παραμένει παγιωμένο για πάντα στο διάστημα.
Αυτή είναι η συνεπής, κωμική μέθοδος των ταινιών του Jarmusch, από το "Stranger than Paradise", το "Down by the Law" και το "Mystery Train" μέχρι το "Night on Earth".
Αν και το "Night on Earth" είναι εξαιρετικά αστείο, δεν είναι λιγότερο σκοτεινό από τις προηγούμενες ταινίες του Jarmusch. Συχνά τα φωτεινά χρώματα και το γέλιο που προκαλείται αποτελούν μια σκιά που καλύπτει την κρυφή φύση της ταινίας.
Στο "Night on Earth" ο Jarmusch εξερευνά μια ουσιώδη αστική σχέση, αυτή του ατόμου και του ταξιτζή, σε καταστάσεις κατά τις οποίες η γυναίκα γίνεται μερικές φορές άντρας και μερικές ταξιτζής. Η ίδια η καμπίνα του ταξί είναι ο προσωρινά κοινόχρηστος κόσμος. Η καμπίνα αποτελεί επίσης ένα διακριτικό κουκούλι, μέσα από το οποίο ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη θα αναδυθεί και, αν δεν αλλάξει εντελώς, τουλάχιστον θα ταρακουνηθεί ή, σε μία περίπτωση, δεν θα βγει από το ταξί περισσότερο σίγουρος για το που βρίσκεται από όσο ήταν όταν μπήκε σ΄αυτό.
Όπως πάντα, και στο "Night on Earth", είναι οι απρόβλεπτοι και εξατομικευμένοι χαρακτήρες, οι καθημερινές και, παρόλα αυτά, εντυπωσιακές καταστάσεις που διαφοροποιούν μια ταινία του Jarmusch- όπως επίσης και το soundtrack, σταθερά όμορφο, συγκρατημένο και αποτελεσματικό.
"Θεωρώ τον εαυτό μου έναν ελάσσονα ποιητή που γράφει αρκούντως μικρά ποιήματα. Προτιμώ να κάνω μια ταινία για έναν τύπο που βγάζει το σκύλο του βόλτα, παρά για τον αυτοκράτορα της Κίνας"
Jim Jarmusch
http://www.kamera.co.uk/index.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου